-
1 obi|ad
m (G obiadu) dinner; (jedzony wczesnym popołudniem) ≈ lunch- obiad z trzech dań a three-course dinner- proszony obiad a dinner party- być w domu na obiedzie to be home for dinner- czekać na kogoś z obiadem to wait dinner for sb- gotować obiad to cook dinner- jeść obiad to have dinner; to dine książk.- jeść obiad późno to have a late dinner- nastawić obiad to put the dinner on- podać obiad to serve dinner- postawić komuś obiad to invite sb to dinner- omówić coś przy obiedzie a. podczas obiadu to discuss sth over dinner a. at the dinner table- sprzątać po obiedzie to clean up after dinner- wydać obiad to give a. have a dinner- wydać obiad na czyjąś cześć to give a. hold a dinner in sb’s honour- wypić kieliszek wina do obiadu to have a glass of wine at a. with dinner- zabrać kogoś na obiad to take sb out to a. for dinner- zaprosić kogoś na obiad (do restauracji) to invite sb for a. (out) to dinner, to ask sb (out) to dinner; (do domu) to invite a. ask sb over for dinner, to invite sb round for dinner- zaprosić przyjaciół na obiad to have friends to dinner- zjeść obiad na mieście to go out for dinner- zostać na obiad to stay for a. to dinner- co jest na obiad? what’s for dinner?- jestem po obiedzie I’ve had dinner (already), I’ve already eaten- zjesz z nami obiad? will you join us for dinner?- obiad na stole! dinner’s on the table!, dinner’s ready!- po dobrym obiedzie lubił zapalić he enjoyed smoking after a good dinner- „możliwość obiadów” ‘dinners by arrangement’□ obiady czwartkowe Hist. Thursday Dinners (weekly social gatherings to which King Stanisław August invited scholars and artists)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obi|ad
См. также в других словарях:
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… … Słownik języka polskiego
zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… … Słownik języka polskiego
